| pn | wt | sr | cz | pt | so | nd |
| 28 | 29 | 30 | 31 | 01 | 02 | 03 |
| 04 | 05 | 06 | 07 | 08 | 09 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 01 |
Wkurwiona na:
ból gowy uzależnienie od nikotyny coraz gorszą pogodę swoją nie-spontaniczność brak funduszy na nowe spodnie piętnastolatki piszące bloga sto razy lepiej ode mnie (uklon szacunku) to, że nie potrafię już go kochać to, że on nie dzwoni brak sily, żeby gdziekolwiek wyjść konieczność wyprowadzenia psa na spacer swój pech życiowy siebieI tak jest OK.
Nie wiem, nie lubię nie mieć problemów. Zaczynam się wtedy nudzić. Podświadomie zaczynam ich szukać. I przeważnie znajduję, w końcu skomplikować sobie życie jest nietrudno. Gorzej to później naprawić. Ale mimo wszystko jestem szczęśliwa. A wcale nie chcę. Bo wiem że nie powinnam. Bo za dużo nieszczęść się dzieje wokół mnie, a ja mam dobry humor. Olewam wszystko. Nie wierzę w to że może mi się zdarzyć coś złego. Do matury się nie uczę, bo czemu miałabym nie zdać? Na studia będę musiała iść, ale nie ma dla mnie znaczenia, na jakie. Nie mam marzeń, nie mam planów na przyszłość. Nie przeszkadza mi to. Nie muszę nic robić, nikt ode mnie tego nie wymaga. Mogę robić co chcę, nikt mi niczego nie zabrania. Nic mnie nie wkurwia, mogę żyć bezkonfliktowo, ale nie chcę, bo za szybko się nudzę. Może to i jest pojebane, ale nareszcie zaczynam rozumieć siebie. Tak mi się przynajniej wydaję.
Nawet przez niego już nie potrafię cierpieć. I dziwnie się z tym czuję. Kiedyś cierpienie przez niego sprawiało mi poniekąd przyjemność. Bo cierpiałam wierząc że wszystko się ułoży. Nie ułożyło. Ale ja już go nie potrzebuję, wogle nie potrzebuję nikogo. Przynajmniej dopóki kogoś mam...
Zastanawiam się po co pisze tego bloga. I po co wy wszyscy piszecie. Ja naprawde nie potrafię odpowiedzieć sobie na to pytanie. Jeszcze niedawno uważalam, że blogi piszą jakieś psychole. W sumie to troche nawalone może wszyscy mamy. Ja nie wiem dlaczego tak jest, myśle i ciągle nie wiem. Ale ciągnie tutaj, żeby pisać, ciągnie mnie tu żeby czytać, ciągnie mnie tu żeby komentować. No, już nie mam jednego życia. ;)
A podobno to zwierzęta nie mają duszy...
Ale dzis mam zajebisty humor. Z tego powodu na znak manifestacji mojego dobrego samopoczucia nie bede dzis uzywac polskich liter. W szkole bardzo dobrze sie bawilam, biegalam, skakalam, ukradlam nawet pare plakatow z korytarza. A chuj tam, ostatni rok jestem w tej szkole, na studiach przeciez nie bede biegac, skakac i krasc plakatow (chyba). A zaraz pomaluje sobie wreszcie paznokcie, obejrze jakis fajny film, wysmaruje sie samoopalaczem i bede cwiczyc conajmniej przez 2 godziny. A jutro starzy robia impreze, wiec bede musiala sie gdzies zawinac (rozmowa z pijanymi znajomymi moich rodzicow nie jest moim ulubionym sposobem spedzania sobotnich wieczorow ;)).
A wracajac do mojego dobrego humoru, no moge troche odstapic. Robie promocje: 2 zl za kilogram...
Jak mi dzisiaj odpierdala...